kavgam

Kavganın ilk daveti çocuğa hitap etmek olmalıdır.

bir insanda yaratıcı düşüncelerin en büyük bölümü genellikle gençlikçağlarında kendim gösterebiliyor.

Ben  toplumsal  meseleleri  bu  biçimde  inceleme durumunda kalmadım.  Koyulmuşların  ve  yenilmişlerin ordusuna  kaydolunca, sefalet beni  kendisini  incelemeye çağırmaktan çok, beni  kendisinin  uyruğu yaptı.

Sadece onlar bu mucadelenin kanli sonucuna kadar dovusmek icin azim ve sebata sahiptirler.

Oyle bir kimseydim ki, tesaduf benim yasamama musade edebilir,yahut vucudumu ortadan kaldirir da hic kimse farkina varmazdi.

Zahiri olaylari ortadan kaldirmaktan cok, sebeplerle mucadele etmek daha dogru olurdu.

Gercekte en buyuk ideallerin. daima hayata ait gerekli isleri cerceveledigini kabul etmek lazimdir, inanc, insani, hayvanlara uygun bir yasayisin ustune cikarmaya yardimci oldugu gibi, varligini takviye etmekte de yardimci olur.

Ama bu toplumda mertlik hayvanlikla esit sayilmaktadir.

Oysa hukumdarin ne kadar uyudugunu ve ne kadar yedigini bilmeye, ogrenmeye luzum yoktu. ona yeter miktarda bir yemek veriliyor ve geregi kadar uyumasina da itiraz edilmiyordu.