gecen haftayi bos gectik kara haberler icinde futbol gibi bos beles bir konuya ilgi vermeyelim diye. yas eviydik son bir hafta. yazdigimiz konular oldu yedigimiz temekler veya ictigimiz sular. fakat cokda tat almadim ne yalan soyliyim.
elden ne gelir ki hayat devam etmek zorunda. geride biraktigi kimseyi beklemeye gelmiyor. bir yanimiz zelzele ile sallanirken bir yanimiz icecegimiz cayi karistiriyor. sehit haberleri gelirken daglardan sabah kahvalti yapiyoruz gazetelere bakarak.
sonrada diyoruz ki cok uzulduk. uzulduk ama insaniz eni sonu. bizimde dikkatimiz bir yere kadar devam ediyor. ama allahtan ar damari patlamayan insan sayisida az degil. tirlari yola cikarirken bir partinin il baskani. biz sadece yapilan yardimlari koordine ettik diyor. ustune sadece yonetim vasfini aliyor. otesi insanlarin verdikleridir diyor.
ne yalan soyliyim biz halen veremedik. cok malzeme gider israf olur diye kendimizi avuttuk. gerekli gereksiz bircok urun gider diye kandirdik kendimizi.sanki kendimiz hic israf yapmiyormus gibi. mac gunu geldi rakip antep. tipki gecen hafta gibi kazanani kaybedeni olmiyacak bir mac daha benim adima. cunku yunus arkadas kaybetti azra bebek kazandi. en azindan disardan bakan biri olarak. (belkide olmek hayirlisiydi)
